Celulit je potkožna naslaga masnog tkiva koja se zbog vanjskog izgleda često naziva “narančinom korom”. Žene češće imaju problem s celulitom zbog vrste hormonalnog statusa, ali u današnja vremena stresnog energetskog i hormonalnog disbalansa problem celulita ima i određeni postotak muškaraca. Postoji mnogo predisponirajućih faktora za nastanak celulita, od genetskih do hormonalnog statusa, načina ishrane i količine fizičkog kretanja.
U temi se istovremeno spominje celulit i gojaznost, ali zapravo fiziološki i pojednostavljeno gledano, nije pravilo da se obje pojave događaju istovremeno kod iste osobe, no obje su pojave povezane s masnim stanicama. Kod gojaznosti je povećan volumen masnih stanica općenito, a kod celulita je nagomilavanje otpadnih tvari u masnim stanicama lokalizirano. Mnogo žena koje imaju „normalnu“ težinu ili su čak mršave, imaju problem sa celulitom.
Fiziološki proces se odvija ovako: organizam zadržava tekućinu, edematizira se, otiče. U tom prostoru se nalaze otpadne tvari iz tjelesnog metaboliziranja, a te tvari se gomilaju u masnim stanicama pod kožom. Limfni sustav su limfne žile i limfni organi koji detoksiciraju, čiste organizam i sastavni su dio obrambenog sustava. Kad taj sustav ne funkcionira uredno, u cijelom procesu dolazi do nižeg dovoda kisika do masnih stanica. Zbog toga se organizam slabije čisti, a i remeti se prirodan ,normalan pH faktor krvi (odnos kiselina i lužina), što može biti uzrok raznih oboljenja.
Kisik je jedan od najpotrebnijih kemijskih elemenata za ljudski organizam. Nedostatak kisika dovodi do pojave fizičkih i psihičkih bolesti.
Kad govorimo o mršavljenju, što više kisika koristi naš organizam, sagorijeva više masnoće. Kisik djeluje na urednost staničnog metabolizma i na poboljšanje mikrocirkulacije pa se otrovi izlučuju iz organizma, a hranjive, vrijedne tvari se upijaju. Gojaznost nije samo problem vanjskog izgleda već je i ozbiljno rizičan faktor za opće zdravstveno stanje pa je zato potrebno što korektnije regulirati tjelesnu težinu, obraćajući pozornost na vrstu hrane koju konzumiramo, uzimati manje obroke, ali češće, dovoljno se fizički kretati, pogotovo na otvorenom, u prirodi, da bi organizam dobivao dovoljno kisika.
